Μια ολόλευκη ημέρα!

Ο Χιονάνθρωπος μας!

Είδαμε άσπρη ημέρα, επιτέλους! Μαμά, μαμά χιόνι φωνάζει η μεγάλη μου κόρη! Ξυπνάει και η μικρή, φορέσαμε τα πιο ζεστά μας ρούχα, παλτό, γάντια, σκουφάκια κτλ και βγήκαμε και εμείς στο χιονισμένο μας κήπο... Τι χαρά, πραγματική απόλαυση, γέλια και παιχνίδια, εντάξει για λίγο..αυτή η παγωνιά δεν επιτρέπει άλλωστε για περισσότερο.

Παίξαμε στο χιόνι, σαν μικρά παιδιά και εμείς, το απολαύσαμε μαζί με τα κοριτσάκια μας. Ήταν πραγματικά μια ημέρα αξέχαστη, μιάς και εδώ στην Ελλάδα δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοια επίπεδα χιονόπτωσης. Αλλά και γιατί ήταν η πρώτη φορά, που οι μικρές μου είχαν την ευκαιρία να παίξουν με το χιόνι. Μετά το παιχνίδι ακολούθησε η κατασκευή χιονάνθρωπου. Τα γέλια έδιναν και έπαιρναν, όταν η μεγάλη μου κόρη επέλεξε λεμόνι για μυτούλα και όχι καρότο. "Γιατί μαμά ωραίο είναι το λεμόνι! - Εντάξει μωρό μου, χαλάω εγώ χατίρι?" Ωραίος ήταν τελικά, διαφορετικός αλλά όμορφος. Η μέρα μας έκλεισε με τζάκι, ταινιούλα και χειροποίητο ποπ κορν.

Η θέα μας!

Όταν έπεσε η νύχτα!

Το χιονισμένο μας έλατο!