Ήρθε και για εμάς αυτή η μέρα...νηπιαγωγείο και επίσημα. Προετοιμαστήκαμε κατάλληλα, τσάντα, παγούρι κτλ κτλ, προετοιμαστήκαμε και ψυχολογικά (όσο μπορούσαμε τουλάχιστον). Αλλά τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει, για εκείνη τη στιγμή που αφήνεις το πλασματάκι σου στο κατώφλι του σχολείου...
Μια μίνι διάλεξη στη διαδρομή απ’ το σπίτι στο σχολείο... να μη κάνεις αυτό, εκείνο, να κάνεις αυτό και το άλλο, να κάνεις φίλες, να παίξεις, να μάθεις, να διασκεδάσεις, μα πάνω απ’ όλα να προσέχεις! Ένας Θεός ξέρει πως σε 2 λεπτά κατάφερα και τα είπα όλα (εντάξει σχεδόν όλα). Και εντάξει εγώ τα είπα, θα τα θυμάται, τα κατάλαβε;
Και φτάνει η στιγμή, κατεβαίνουμε απ’ το αυτοκίνητο...
Ένας κόμπος φτάνει γρήγορα γρήγορα στο λαιμό, εκατοντάδες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό, μια γρήγορη σφιχτή αγκαλιά, ένα φιλί στο κορίτσι μου, που ξαφνικά μεγάλωσε...
Το γλυκό μου μπεμπάκι, μόνο του για πρώτη φορά μακρυά μας...
Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια!
Με υγεία και καλή πρόοδο!
Υπομονή και κουράγιο για εμάς τους γονείς!
🖤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου